Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Αφιέρωμα | 5 Αγαπημένες «Κομμένες» τηλεοπτικές σειρές!





Αν είναι η τηλεόραση αμαρτία, θα βγω να το φωνάξω με λατρεία! Δεν θα το κρύψω δηλαδή, πως πιτσιρικάς, κάθε σεζόν, μαζί με το αν θα έχουμε καμιά καλή καινούρια συμμαθήτρια (ή και καθηγήτρια, ξέρετε πως είναι η εφηβεία τώρα),  με ενδιέφερε και το τί σήριαλ θα βλέπω. Πολλά κατά εποχές, σημάδεψαν τη παιδική-εφηβική μου ηλικία, 5 όμως από αυτά, με στενοχώρησε το πρόωρο κόψιμό τους!



Όταν αναφέρομαι σε κόψιμο, εννοώ, πως ενώ στην αρχή το έδειχνε Δευτέρα 11 η ώρα το βράδυ, του άλλαζε τρεις φορές ώρα τη βδομάδα, 4 φορές μέρα το μήνα, και ή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ή έδειξε αντί για 15 επεισόδια, 5!
Ξεκινάμε την αφήγηση:
5) Φεύγα
Λοιπόν το «Φεύγα» ήταν και γ@μώ τις σειρές. Έπαιζαν Ιωάννα Παππά (φωτιά και λάβρα τότε), Φαίη Ξυλά, Αργύρης Ξάφης, Γιώργος Καραμίχος και ένα παλικάρι του οποίου το όνομα μου διαφεύγει (sorry). Ήταν μια παρέα, που μόλις είχαν αποφοιτήσει (τύπου Λόγω Τιμής, αλλά για τους περισσότερους «ούτε καν»), ήταν βασισμένο σε βιβλίο και ήταν πάρα πολύ καλό! Ή από ότι φαίνεται άρεσε μόνο σε μένα και λίγους ακόμα, αφού το Mega, μας έβγαλε τη ψυχή, και του άλλαζε ώρα και ημέρα προβολής για πλάκα… Παίρνουμε ωστόσο την εκδίκησή μας τώρα, που το βλέπουμε μετά τις 2 το βράδυ σε επανάληψη! Κάτι τελευταίο, εκπληκτικό soundtrack!
4) Θύματα ειρήνης
Ήταν μια πονεμένη ιστορία και αυτό το σήριαλ. Κλασικά 5 άτομα (ας το θεωρήσουμε σύμπτωση πως και εδώ ήταν πέντε), ονόματα ηθοποιών τώρα, ήταν σίγουρα Παπαχαραλάμπους, σίγουρα Πυρπασόπουλος και οι ‘Αγης Εμμανουήλ, Χάρης Μαυρουδής, και το παιδί με τα κίτρινα μαλλιά τότε Ιωσήφ Πολυζωίδης (ναι οκ, το παραδέχομαι, έκλεψα τσεκάροντας google). Η σειρά ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά το πράγμα στράβωσε, μετά το επεισόδιο που ο Πυρπασόπουλος έκανε μία ερωτική σκηνή με τον Πολυζωίδη. Η κοινωνία που άντεχε στις 3 το μεσημέρι τις ιστορίες της Καρλότας που έγινε Δήμος (μετά πάλι Καρλότα, μετά πάλι Δήμος κοκ), τα μεσημεριανά ξεφτιλίσματα προσωπικοτήτων από το  Μικρουτσίκο, σοκαρίστηκε. Χαμός, σάλος, 666 (six,six,six), και άλλες γραφικότητες, έκαναν τη σειρά να μεταφερθεί μετά τις 12 και βάλε, άλλαζε ώρες, μέρες, μήνες, τελικά δεν μπόρεσα να μάθω ποτέ αν τελείωσε και πώς τελείωσε.. Κάτι τελευταίο, ήταν η σειρά, που είχε για soundtrack, το Αγάπη, από Άνεμος, τεράστιο hit της εποχής (και άλλη σύμπτωση με το από πάνω σήριαλ!).
3) Άγρια Παιδιά
Ε όχι. Καλά να πάθετε! Φάτε στη μάπα της ατελείωτες εκπομπές μαγειρικής τώρα. Δεν σας άρεσε το σηριαλάκι, το διαφορετικό, το λίγο προχώ, το λίγο αλητεία, το λίγο αμερικάνικο, το λίγο νεανικό, με τους κουλ τυπάδες και τις ωραίες γυναίκες. Φάτε σκ@@@τα τώρα εσείς με τα μηχανάκια της AGB. Η σειρά πήγαινε για 25 επεισόδια, αλλά λόγω χαμηλής τηλεθέασης, οι Megaλοι το τελείωσαν πρόωρα στα 10 και κάτι.. Κρίμα να στε εσείς το κρίμα τους!
2) Πάλι από την αρχή!
Τα λόγια είναι περιττά την ώρα που κοβόμαστε. Με γνωστά (Μπεγνής, Λιβιτσάνου , Κωνσταντίνος Παπαχρόνης), αλλά και φρέσκα ονόματα, ένα σουρεάλ σήριαλ, το οποίο ήταν πολύ, πολύ όμως, μπροστά από την εποχή του. Καταλαβαίνω γιατί δεν το σήκωσε το κλίμα (εδώ δεν σήκωσε τα Άγρια Παιδιά). Αλλαγές ώρας και ημέρας πάλι, τέλος που ποτέ δεν έμαθα, απίστευτη μουσική επιμέλεια, και ένα κρίμα, για αυτόν τον ταλαντούχο νέο ηθοποιό (και δεν το λέω από κλισέ), που μας άφησε νωρίς. Α ρε Ντάνι…
1) Επιφάνεια
Οκ, δεν υπερβάλλω παιδιά. Μιλάμε για το σήριαλ των σήριαλ. Δεν θυμάμαι ποιος το σκηνοθέτησε, αλλά ο τύπος είναι ο Ντέιβιντ Λιντζς της Ελλάδος. Τρελό σενάριο, τριπαρισμένη σκηνοθεσία, Πέμυ Ζούνη πιο MILF από ποτέ, ηθοποιοί γίγαντες, αλλά παιδιά την πατήσαμε. Είχε τόσο περίπλοκο σενάριο, που θυμάμαι διαφήμιση σε δρόμους και περιοδικά, με τη φωτό της σειράς, με ενσωματωμένη περίληψη – σούμα κατανόησης, πάνω στο τί παίζει. Η αλήθεια είναι, πως δεν κόπηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Αντίθετα το Mega το πάλεψε, του άλλαζε ώρες, μέρες, κάποια στιγμή και οι λίγοι που το έβλεπαν το έχασαν. Ποτέ μου δεν έμαθα τελικά αν Εύα έφυγε από την εταιρία και τί την συνέδεε με αυτήν! (θα πάρω όμως εν ελθέτω χρόνο την εκδίκησή μου!)
Και κάπου εδώ τελειώσαμε. Σας μετέφερα όλα τα παιδικοεφηβικά μου, τηλεοπτικά απωθημένα, τις «Σειρές που δεν έζησα», γιατί δεν με άφησε το υπόλοιπο τηλεοπτικό κοινό. Για να θυμόμαστε, πως κάποτε υπήρχε τηλεόραση, με 10 ενημερωτικές εκπομπές τη βδομάδα, 30 σήριαλ και 2 ριάλιτι σόου. Και δεν ήταν και τόσο μακριά.
ΥΓ: Το «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή» δεν αναφέρθηκε, όχι επειδή αν συνεχιζόταν, δεν θα ήταν η καλύτερη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης ever, αλλά επειδή μου την έδωσε πως κόπηκε επειδή σφαχτήκανε, και έχασαν μόνοι τους την ευκαιρία, να γίνουν οι επόμενοι Μαρκοράδες, Λάζαροι, Κατακουζηνοί, πόσο μάλλον Σοσόδες… Κρίμα τους..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου